Σάββας Παύλου
Ανώτατο κλιμάκιο του ΔΗΣΥ επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη και ανώτατο στέλεχος της αντιπροσωπείας του προέβη μετά σε δηλώσεις αποκαλυπτικές της νοοτροπίας που διακατέχει τα μυαλά αυτών των ανθρώπων. Αναφερόμενος, λοιπόν, στα δεινά των μελών της ελληνικής κοινότητας της Τουρκίας (Κωνσταντινούπολη, Ίμβρος και Τένεδος) μέμφθηκε τους Κύπριους που με τα εθνικά αιτήματά τους, τη στάση τους και την εμμονή τους στο Κυπριακό, συνέβαλαν σ’ αυτά τα δεινά. Είναι απίστευτο, όμως αληθινό, ενδεικτικό της πλήρους έκπτωσης και του εξευτελισμού που έχουμε φτάσει.
Και επειδή πολλές φορές τα κείμενα της στήλης αναρτώνται σε διάφορες ελλαδικές ιστοσελίδες και διαβάζονται από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν επακριβώς τα πράγματα της Κύπρου, πρέπει να τονίσω ότι το ΔΗΣΥ είναι το κόμμα των εθνικοφρόνων του νησιού, των εθνικώς ευαίσθητων και υπερήφανων-και άλλα ηχηρά παρόμοια.
Τι έκαναν, όμως, τα μέλη της ελληνικής κοινότητας στην Ίμβρο, Τένεδο και Κωνσταντινούπολη για να τιμωρηθούν; Νομοταγείς, τύπος και υπογραμμός, ήξεραν που ζούσαν, ήξεραν τους Τούρκους, και για όλα τα θέματα υπέβαλλαν ευσεβάστως στις τουρκικές αρχές, ζητώντας την άδειά τους, ακόμη και για να βάψουν ένα τοίχο στο σχολείο τους. Δεν έδωσαν ποτέ αφορμή, ήταν πάντα φρόνιμοι και προσεκτικοί. Κι όμως πλήρωσαν τα πάντα, κυριολεκτικώς κουρελιάστηκαν και εξαφανίστηκαν. Πολλοί μιλούν για το ρόλο της έξαρσης του Κυπριακού αυτή την περίοδο, όμως διάφοροι μελετητές τονίζουν ότι το κυνηγητό εναντίον των τελευταίων ομάδων της ακμαίας, κάποτε, παρουσίας των Ελλήνων στην Μικρά Ασία, αποτελεί δομικό στοιχείο της νεοτουρκικής νοοτροπίας και ιδεολογίας και δεν χρειαζόταν το Κυπριακό για να δρομολογηθούν οι καταπιεστικές εξελίξεις. Όμως ας δεχτούμε ότι έφταιξε το Κυπριακό, για να μας δοθεί η ευκαιρία να μελετήσουμε τις στάσεις και νοοτροπίες που σχετίζονται με το θέμα μας. Οι Κύπριοι, λοιπόν, εξεγέρθηκαν και αγωνίστηκαν εναντίον της αγγλικής αποικιοκρατίας, είχαν το δικαίωμα και καλά έκαναν, συνέχισαν τον αγώνα τους διεκδικώντας, πάντα μέσα στα πλαίσια των απελευθερωτικών προταγμάτων που εντάσσονται μέσα στα πανανθρώπινα ιδανικά. Ακόμη και λάθη, επιπολαιότητες και παραλείψεις να χαρακτήριζαν τον αγώνα των κυπριακών διεκδικήσεων από που και ως που θα τιμωρούνται στην Ίμβρο και στην Κωνσταντινούπολη για τη δράση των Κύπριων;
Μόνο η ναζιστική θεωρία της συλλογικής ευθύνης και των συλλογικών ποινών μπορεί να δικαιολογήσει αυτές τις ανοησίες. Με αυτές τις ρατσιστικές και ναζιστικές απόψεις αύριο θα νομιμοποιείται η Τουρκία να εξαφανίσει όλον τον κυπριακό ελληνισμό γιατί π.χ. κάποιοι Έλληνες στη Γερμανία έκαναν κάτι που θα θεωρηθεί ότι θίγει τα τουρκικά συμφέροντα.
Μιλάμε πια για ένα φιλοτουρκικό ρατσισμό, ένα φιλοτουρκικό φασισμό.
Έχουμε πια δεχτεί όχι μόνο να πράττουμε αλλά και να σκεφτόμαστε με τους όρους και τη λογική του αντιπάλου. Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του, να δεσμεύουμε τη διαδικασία της σκέψης μας στα αυλάκια που μας χάραξε αυτός. Και επειδή οι Τούρκοι μας πήραν χαμπάρι γίνονται πια εντελώς κυνικοί. Αναφέρομαι στους Τούρκους αξιωματούχους που δηλώνουν ευθέως ότι η πολιτική της Άγκυρας στο Κυπριακό δεν γίνεται για τα μαύρα μάτια των Τουρκοκυπρίων αλλά για τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας και ότι παρόμοια θα ήταν η πολιτική της έστω και αν δεν υπήρχε ένας Τουρκοκύπριος στο νησί. Όμως εμείς εδώ στην Κύπρο δεν χαράσσουμε πολιτική για την αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού και της τουρκικής αυθαιρεσίας αλλά σφαζόμαστε για παραλείψεις και λάθη στην πολιτική έναντι των Τουρκοκυπρίων, με την πίστη ότι εδώ κρύβεται το μυστικό και το λύειν και δεσμείν της κυπριακής υπόθεσης.
Ακόμη, αρκετές φορές σε ξένους παράγοντες, αλλά και σε έλληνες πολιτικούς και δημοσιογράφους, εκπρόσωποι της τουρκικής πολιτικής αναγνώρισαν ότι ο ελληνικός λαός είχε δίκαιο στις απαιτήσεις του για την Κύπρο όμως μια και φανατίστηκε ο τουρκικός λαός πρέπει να πάρει και η Τουρκία κάτι για να τον κατευνάσουν. Προσέξτε τον φιλοτουρκικό φασισμό. Ο ελληνικός λαός που κινητοποιείται για μια δίκαιη υπόθεση, σύμφωνα με τις πανανθρώπινες αξίες, όχι μόνο δεν επιβραβεύεται αλλά και τιμωρείται, οι Τούρκοι όμως που αδίκως διεκδικούν, όπως παραδέχτηκαν οι Τούρκοι αξιωματούχοι, πρέπει να επιβραβευτούν για να καλμάρουν.
Στις λογικές που αναπτύχθηκαν στο Κυπριακό, και για τις οποίες και εμείς συμβάλαμε στην εδραίωσή τους φαίνεται ότι υπάρχουν πια ανώτεροι και κατώτεροι λαοί. Εθελούσια έχουμε φτάσει στο χειρότερο σκαλί.
Αναδημοσίευση από το savvaspavlou.wordpress.com - Ημερομηνία δημοσίευσης: 27-11-11