By Sibel Edmonds and Philip Giraldi
Sibel Edmonds has a story to tell. She went to work as a Turkish and Farsi translator for the FBI five days after 9/11. Part of her job was to translate and transcribe recordings of conversations between suspected Turkish intelligence agents and their American contacts. She was fired from the FBI in April 2002 after she raised concerns that one of the translators in her section was a member of a Turkish organization that was under investigation for bribing senior government officials and members of Congress, drug trafficking, illegal weapons sales, money laundering, and nuclear proliferation. She appealed her termination, but was more alarmed that no effort was being made to address the corruption that she had been monitoring.
A Department of Justice inspector general’s report called Edmonds’s allegations “credible,” “serious,” and “warrant[ing] a thorough and careful review by the FBI.” Ranking Senate Judiciary Committee members Pat Leahy (D-Vt.) and Chuck Grassley (R-Iowa) have backed her publicly. “60 Minutes” launched an investigation of her claims and found them believable. No one has ever disproved any of Edmonds’s revelations, which she says can be verified by FBI investigative files.
John Ashcroft’s Justice Department confirmed Edmonds’s veracity in a backhanded way by twice invoking the dubious State Secrets Privilege so she could not tell what she knows. The ACLU has called her “the most gagged person in the history of the United States of America.”
But on Aug. 8, she was finally able to testify under oath in a court case filed in Ohio and agreed to an interview with The American Conservative based on that testimony. What follows is her own account of what some consider the most incredible tale of corruption and influence peddling in recent times. As Sibel herself puts it, “If this were written up as a novel, no one would believe it.”
PHILIP GIRALDI: We were very interested to learn of your four-hour deposition in the case involving allegations that Congresswoman Jean Schmidt accepted money from the Turkish government in return for political favors. [...]
Αναδημοσίευση από το The American Conservative - Ημερομηνία δημοσίευσης: November 01, 2009 Issue
Σχολιασμός Παν. Ήφαιστου: Πολλές φορές διερωτώμαι κατά πόσο είναι δυνατό ένας ακαδημαϊκός όπως ο υποφαινόμενος, μπορεί να αποφανθεί επί ζητημάτων σύγχρονης διπλωματίας όταν τα περισσότερα που γνωρίζουμε είναι η κορυφή του παγόβουνου. Σχέδιο Αναν: α) Ένας ΓΓ του ΟΗΕ ο οποίος είναι κοινό μυστικό ότι εκβιαζόταν από τους Αμερικανούς με πολλούς και ποικίλους τρόπους. β) διάφοροι "desk officers" όπως ο Ντε Σότο (τους οποίους ο γνωστός γάλλος φιλόσοφος θα ονόμαζε, ενδεχομένως, "παιδιά εξωπολιτικής σκύλας τα οποία κανείς δεν ελέγχει κοινωνικά ή πολιτικά), γ) εξίσου σύμβουλοι και παρασύμβουλοι σε όλα τα επίπεδα του ΟΗΕ, της Κύπρου, της Ελλάδας, της Ευρώπης, της ΕΕ κτλ, δ) στρατιά επιστρατευμένων "επιστημόνων" οι οποίοι όλως περιέργως δεν γνώριζαν τι είναι διεθνής και ευρωπαϊκή νομιμότητα, δ) σεμινάρια στην Ύδρα, την Γερμανία, σε Βρετανικά επιστημονικά "παρατηρητήρια" υπέρ της ειρηνικής συμφιλίωσης, των ζεϊμπέκικων, των κουμπαριών και των χοροπηδημάτων ως προσέγγιση ... ειρήνης στον κόσμο και στην Ανατολική Μεσόγειο, ε) Ευαγή ιδρύματα που χρηματοδοτούν Σόροι, στα οποία σιτεύονται Σοράκια και τα οποία εκπέμπουν κραυγές ως αληθινά κοράκια, στ) ιστοριογραφικά ανέκδοτα που εισρέουν στα δημοτικά σχολεία και που χρηματοδοτούν Σόροι, σοράκια και κοράκια, ζ) πολιτικοί σε διάφορα κράτη που άγονται και φέρονται από διεθνικά εξωπολιτικά σοράκια και κοράκια, η) ανακαλύψεις που βγήκαν στην επιφάνεια και άλλες που δεν βγήκαν, θ) διορισμοί σε ευρωπαϊκά και βαλκανικά πανεπιστήμια ειρηνόφιλων τις υπόγειες διαδρομές των οποίων ποτέ δεν θα αποδείξουμε, ι) αναρίθμητα παπαγαλάκια στα δημοσιογραφικά και "ακαδημαϊκά δρώμενα" που στηλιτεύουν τον ... εθνικισμό των κοινωνιών που αμύνονται και "εν ονόματι της ειρήνης" "όλως περιέργως" επικροτούν τον ηγεμονισμό των επιτιθέμενων και τα λοιπά και τα λοιπά. Τι να πει ένας ακαδημαϊκός των διεθνών σχέσεων τι έκρυβε ο φασισμός του σχεδίου Αναν, ο "ηγεμονικός αντιεθνικισμός" των "προοδευτικών" εγκαθέτων των ηγεμόνων, ο "μακεδονικός" έρωτας οικολόγων που θρέφουν τον αναθεωρητισμό του κρατιδίου-στρατιωτική βάση των Βαλκανίων, ο καθηγητάκος μέντορας της αναθεωρήτριας υποψήφιας βουλευτίνας Βαλκανικού κράτους που οδηγείται στο τέλμα και τα λοιπά και τα λοιπά. Αυτές οι σκέψεις με βασανίζουν εδώ και πολλά χρόνια, ιδιαίτερα τα δέκα τελευταία και με οδήγησαν σε επιστημολογικά συμπεράσματα βαθύτατων συμπερασμάτων. Κυρίως, ότι ο ακαδημαϊκός απαιτείται να περιορίζεται στην μακροϊστορικη και (αληθή) τεκμηρίωση των κοινωνικοοντολογικών γεγονότων. Δεν χρειάζεται να σχολιάζει την επικαιρότητα όπως και εγώ έκανα, δυστυχώς, την δεκαετία του 1990, όταν ασκόπως επιχειρούσα να συνδέσω τις θεωρητικές μου αναζητήσεις με τα τρέχοντα ζητήματα της σύγχρονης διπλωματίας. Αναλύσεις όπως αυτές του Κονδύλη και άλλων εκλεκτών στοχαστών μετράνε πολύ περισσότερο γιατί στέκονται ακλόνητες και ανεπηρέαστες από τα υπόγεια δρώμενα των μυστικών δράσεων των κρατικών υπηρεσιών των ηγεμονικών κρατών. Αυτή ήταν και μια θεμελιώδης επιλογή της τελευταίας μου δημοσίευσης Κοσμοθεωρία των Εθνών: Όποιος θέλει να κολυμπά μέσα στα Σόδομα και Γόμορρα του μεταμοντέρνου τέλματος είναι ελεύθερος να το κάνει. Μόνο το κεφάλαιο 5 να διαβάσουν, όμως, θα το ξανασκεφτούν και αυτό αρκεί ένα ακαδημαϊκό που δεν ενδιαφέρεται για την κυνική αντίληψη ότι "μακροχρόνια όλοι πεθαίνουμε". Σημασία έχει τι κτίζεις και τι κτίζεται. Μακροχρόνια όλους μας τρώνε τα σκουλήκια μέσα σε σκοτεινούς τάφους αλλά, όπως υποστήριξα, τα πνευματικά κτίσματα των εθνικών κοσμοθεωριών -πολιτικός πολιτισμός και πνευματικά επιτεύγματα - μένουν αναλλοίωτα και ολόρθα. Τώρα, αν υπάρχουν περιθώρια για "ειλικρινείς" θέσεις αυτό που θα μπορούσε να πει κάποιος είναι: ο καθείς παθαίνει ότι του αξίζει και αποτελεί δονκιχωτισμό να υπερασπίζεσαι μια κοινωνία που της αξίζει ευθανασία. Εδώ λοιπόν παραθέτω πληροφορίες για μια εντυπωσιακή υπόγεια υπόθεση που αφορά τις τουρκικές και αμερικανικές υπηρεσίες για να γίνει αντιληπτό τι ένας ακαδημαϊκός όπως ο υποφαινόμενος λαμβάνει υπόψη ότι δεν γνωρίζει όταν γράφει υψιτενείς θεωρίες για τις κοσμοθεωρίες των εθνών. Για να το θέσω διαφορετικά, ο ακαδημαϊκός δεν μπορεί να σχολιάζει έγκυρα τα τρέχοντα διεθνοπολιτικά δρώμενα. Πρέπει να εκλαμβάνει όσα συνδέονται με τα; ηγεμονικά δρώμενα ως σκουληκιασμένα και να στέκεται στην οντολογική θεμελίωση και στην μακροϊστορική θεμελίωση τάσεων, στάσεων και συμπεριφορών. Πέραν αυτού ο καθείς είναι υπεύθυνος των θέσεών του και των συμπεριφορών του. Είναι ελεύθερος να ζει μέσα στην βρωμερή λάσπη, μέσα στα σκουλήκια ή ακόμη και να κολυμπά μέσα στα περιττώματα όπως ο προπάππος των μεταμοντέρνων μαρκήσιος De Sade. Διαβάστε λοιπόν το κείμενο εδώ για να δείτε πόσα λίγα ξέρετε τι κρύβουν τα παρασκήνια των εξωπολιτικών βαρβάρων.
Αναδημοσίευση από το www.ifestos.edu.gr, O σκοτεινός κόσμος των μυστικών υπηρεσιών: Sibel Edmonds - Ημερομηνία δημοσίευσης: 23-09-09
Σχετικές αναφορές από τον καθηγητή κ. Νεοκλή Σαρρή:
[1] Τομές 8.1.08 4/5 - Κατασκοπεία σε βάρος των ΗΠΑ (Μέρος 1)
[2] Τομές 8.1.08 5/5 - Κατασκοπεία σε βάρος των ΗΠΑ (Μέρος 2)
[3] Τομές 3.6.08 4/4 - Αιγαίο και κατασκοπεία
[4] Τομές 10.6.08 2/6 - Ελληνικό λόμπυ ΗΠΑ
[5] Τομές 3.3.09 4/4 - Εθνικά στερεότυπα
Σχετική αρθρογραφία:
[1] http://delicious.com/lo_mak/Whistleblower
[2] Παιχνίδι πληροφοριών από Τούρκους, Η Σημερινή, 24.9.09