Γιώργος Καραμπελιάς
Ο Καραμανλής έδειχνε να έχει καλές προθέσεις, πέρα από τη συνήθη αμερικανόφιλη και «συναινετική» προδιάθεση της παράταξής του. Ιδιαιτέρως δε μετά τη λαίλαπα του σημιτισμού και δεδομένου ότι δεν υποστήριξε το σχέδιο Ανάν, τις μέρες που ανέλαβε τη διακυβέρνηση και επιτέθηκε και στους νταβατζήδες, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του, δημιουργούσε την προσδοκία πως, ίσως, θα κατάφερνε τουλάχιστον να σταματήσει την κατηφόρα που είχε πάρει η χώρα τα τελευταία χρόνια. Μετά από πέντε γεμάτα χρόνια στην εξουσία απεδείχθη ανεπαρκής, λίγος, άβουλος, βυθισμένος στην «ευρωστία της σαρκός», ανίκανος να λάβει γρήγορες αποφάσεις, ανίκανος να προασπίσει αποφασιστικά τα εθνικά μας συμφέροντα, ανίκανος να εμπνεύσει, να μεταλαμπαδεύσει κάποιο όραμα, το οποίο εξάλλου και ο ίδιος δεν μοιάζει να διαθέτει. Όλα κινούνται στη γνωστή μιζέρια. Ντόρα, οι Αμερικανοί προστάτες της και ο φίλος της οικογένειας Χριστοφοράκος, Παυλίδης και άλλοι ανεγκέφαλοι, Μαρκογιαννάκης και λοιποί τραμπούκοι. Και έτσι ανεδείχθη σε ρυθμιστή του πολιτικού συστήματος ο Καρατζαφέρης, ενώ ο Γιώργος κινδυνεύει(!) να εκλεγεί πρωθυπουργός, αλίμονό μας.
Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που αντιμετωπίζονται τα ζητήματα. Πριν τις εκλογές ο Παυλόπουλος εξεθείαζε την πολυπολιτισμικότητα της Ελλάδας για το μεταναστευτικό, μετά από αυτές περνούν αντισυνταγματικοί νόμοι για τους μετανάστες, όπως το να απελαύνονται χωρίς καν να δικάζονται! Από την απόλυτη παραίτηση στο άλλο άκρο. Και αυτό όχι γιατί άλλαξε η «ανάλυση», αλλά απλούστατα διότι ο Καρατζαφέρης, λέγοντας τα αυτονόητα, τους έβαλε φωτιά στα μπατζάκια. Πριν δύο χρόνια κάηκε όλη η Ελλάδα. Και σήμερα βγαίνει ο οξύνους Μαρκογιαννάκης και μιλάει για τις βροχές που θα… αντιμετωπίσουν τις πυρκαγιές.
Πριν δύο χρόνια ο Καραμανλής έβαλε βέτο για τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και τώρα η Ντόρα υποδέχεται το αεροπλάνο της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» στην Κέρκυρα, διότι είναι καλή οικοδέσποινα!
Είναι χαρακτηριστική η διαχείριση του «μεγάλου γεγονότος», των εγκαινίων του Μουσείου της Ακρόπολης, διαχείριση που δεν προοιωνίζεται τίποτε το καλό και για τις ικανότητες του κυρίου Σαμαρά, αλλά, κυρίως, για άλλη μια φορά, του προϊσταμένου του, πρωθυπουργού. Τα εγκαίνια μπορούσαν να αποτελέσουν ένα σημαντικό γεγονός για την Ελλάδα, τα μάρμαρα, αλλά και το τεράστιο ζήτημα της κλεμμένης πολιτιστικής κληρονομιάς. Και όμως, η διεθνής προβολή του ήταν πενιχρή και το «επικοινωνιακό γεγονός» ανύπαρκτο.
Και καλά, οι πρωθυπουργοί και πρόεδροι των δυτικών χωρών δεν ήρθαν στα εγκαίνια για να μην κακοκαρδίσουν τους Άγγλους και επειδή όλοι έχουν κλεμμένα στα μουσεία τους. Γιατί άραγε η Ελλάδα δεν κατόρθωσε να φέρει όλες τις μεγάλες χώρες του Τρίτου Κόσμου, που διεκδικούν την πολιτιστική τους κληρονομιά η οποία βρίσκεται στα μουσεία της Δύσης, και να τεθεί έτσι επικεφαλής ενός διεθνούς κινήματος για την αποκατάσταση της κλεμμένης περιουσίας των λαών; Διότι βέβαια, έτσι θα κακοκάρδιζαν τα αφεντικά και τους χρηματοδότες τους. Πώς και γιατί δεν κατόρθωσε να φέρει μια πλειάδα γνωστών διανοούμενων από όλη τη Δύση και να αφήσει ξεκρέμαστες και εκτεθειμένες τις δυτικές κυβερνήσεις; Όλα έγιναν μίζερα, και φτωχομπ…δικα. Γιατί από τέτοιους κυβερνιέται η Ελλάδα. Γιατί το μόνο που ενδιαφέρει τους πατέρες του έθνους είναι να πάρουν κανέναν… λεμονοστύφτη από τον Χριστοφοράκο! Ευτυχώς που δεν ήρθε και ο Ερντογάν, που τον περίμεναν οι ραγιάδες ως την μεγάλη προσωπικότητα που τους έλειπε, γιατί θα εξευτέλιζαν εντελώς και εμάς και τον Παρθενώνα.
Τι να περιμένει κανείς, καλές διακοπές λοιπόν, το κατά δύναμιν!
Από το φύλλο (τ. 54) της Ρήξης που κυκλοφορεί